• DE BRIEVEN

Brief aan haar broer Miguel

Deze brief werd geschreven in de ochtend van de oudste dag dat Juanita intrad in de Carmel. Miguel, een broer van Juanita, was dichter en leefde aan de rand van de maatschappij.

7 mei 1919

Mijn lieve broer,

Voordat ik wegga, wilde ik je deze brief schrijven om uitdrukking te geven aan mijn grenzeloze genegenheid die ik heel mijn leven voor je heb gehad. Tegelijk met zoveel genegenheid, heb ik ook veel medelijden met je gevoeld.

Ik begrijp, al heb je me dat nooit verteld, dat je te lijden hebt onder een verscheurde ziel. Dikwijls heb ik er naar verlangd met jou van gedachten te wisselen over die innerlijke wonde, maar je gereserveerde karakter heeft me daarvan weerhouden. Wat kon ik anders doen dan stil zijn en voor je bidden? Als je geweten had hoeveel ik om je heb gehuild, dan zou je geluisterd hebben naar al wat mijn hart je had willen zeggen. Maar misschien zou je niet hebben willen luisteren naar de raadgevingen van een non. Ja, ik word non, maar altijd zal ik het hart van een zus voor je hebben. Ik zal altijd over je waken vanuit het klooster en ik zal je overal vergezellen met mijn armzalige gebeden.

Dat je toch nooit, lieve Miguel, je geloof zult verliezen. Ik zou nog liever vroegtijdig sterven om mijzelf als slachtoffer te geven, dan te zien dat jouw ziel zou afdwalen. Beloof me iedere dag een "Wees gegroet" te bidden tot de Allerheiligste Maagd, opdat Zij voor jou verlossing zal verkrijgen en dat je dit kruis altijd bij je zult dragen tot je dood als een aandenken aan je zus. Ik heb het altijd bij me gehad.

Ik voel een immense pijn nu ik je ga verlaten, maar God ondersteunt me en geeft me de kracht om de sterkste banden op aarde te verbreken.

Geloof me, mijn hele leven zal een voortdurend offer zijn voor jou, opdat je een goede christen mag blijven. Denk aan je zus-karmelietes. Wanneer hartstochten en je vrienden je de afgrond in dreigen te trekken, dan zal je zus altijd aan de voet van het altaar zijn om sterkte voor je af te smeken. Bedenk, terwijl jij jezelf overgeeft aan genoegens, dat zij achter de tralies van haar klooster haar lichaam zal onderwerpen aan de strengste boetedoeningen. Ja, Miguel, ik mag je heel graag en als het nodig zou zijn mijn leven te verliezen om jou te doen terugkeren op het rechte pad en dat je weer zou beginnen te leven als een echte christen, dan geef ik daarvoor mijn leven in Gods handen. Ik zal ieder martelaarschap aanvaarden als wij elkaar maar voor eeuwig herenigd zullen vinden in God, als de dagen van deze ballingschap voorbij zullen zijn.

Adieu, mijn lieve broer. Vergeef me al het lijden dat ik je veroorzaakt heb. Het was niet met opzet. Vergeet je zus alstublieft niet, die zoveel van je houdt.

Juana.