• DE BRIEVEN

Brief aan haar vader: waarin toestemming gevraagd voor intrede in de Karmel

Santiago, 25 maart 1919

Mijn allerliefste papa,

Pas gisteren zijn we in Bucalemu aangekomen, nadat we een paar heerlijke dagen hadden doorgebracht bij die allerhartelijkste ooms van ons. Maar zoals ik u in mijn laatste brief schreef, genieten de dagen die wij bij u doorbrachten toch wel een speciale voorkeur.

Al sinds lang, papa, wilde ik u een geheim toevertrouwen dat ik heel mijn leven bewaard heb in de diepste schuilplaatsen van mijn ziel. Maar ik weet niet welke angst mij ervan weerhield om het aan u toe te vertrouwen. Maar ik ben daarmee ten opzichte van iederéén erg terughoudend geweest.

Nu echter wil ik het aan u toevertrouwen, in het volle vertrouwen dat u het met de grootste zorg zult bewaren. Ik verlangde er naar gelukkig te zijn en ik zocht overal naar geluk. Ik droomde ervan erg rijk te zijn, maar ik zag hoe rijke mensen van de ene dag op de andere arm kunnen worden. En zelfs wanneer dat niet het geval is, kunnen we toch vaststellen dat er aan de ene kant sprake kan zijn van overvloedige rijkdom, maar dat men aan de andere kant gebukt kan gaan onder gebrek aan genegenheid en eenheid. Ik heb nagedacht over het geluk in de liefde samen met een ideale jongeman, maar alleen al de gedachte dat hij op zekere dag minder enthousiast van me zou houden of dat hij zou sterven en mij alleen zou achterlaten in de strijd van het bestaan, doet me het idee verwerpen dat mijn geluk zou liggen in het huwelijk. Dit trekt mij niet. Voor mij is het geluk niet daarin gelegen. Maar waarin dan wel, heb ik mezelf afgevraagd. Toen begreep ik dat ik niet geboren ben voor de dingen van deze wereld, maar voor eeuwige. Waarom dit feit nog langer ontkennen? Alleen in God heeft mijn hart rust gevonden. Met God voelde mijn ziel zich volledig tevreden, zodat ik in deze wereld niets anders verlang dan Hem volkomen toe te behoren.

O, allerliefste papa, de grote gunst die God mij gegeven heeft, is voor mijn ziel niet onopgemerkt gebleven. Ik ben de minst waardige van zijn dochters, maar toch heeft God in Zijn oneindige liefde de onmetelijke afgrond overgestoken die er bestaat tussen Hem en zijn arme schepsel. Hij is naar mij afgedaald en heeft mij verheven tot de waardigheid zijn bruid te zijn. Wat ben ik anders dan een arm schepsel? Toch heeft Hij niet gekeken naar mijn armzaligheid. In zijn oneindige goedheid en ondanks mijn geringheid, heeft Hij mij oneindig lief. Ja, papa, alleen in God heb ik oneindige liefde gevonden. Hoe kan ik God behagen? Hoe kan ik Hem terug betalen, anders dan met liefde? Wie kan meer liefhebben dan God die oneindig is en onveranderlijk? Maar u, papa, zult mij vragen, hoe lang ik over deze dingen heb nagedacht. Ik zal u alles vertellen zodat u kunt zien dat niemand mij heeft beïnvloed.

Vanaf de tijd dat ik een klein meisje was, heb ik veel liefde gehad voor de Allerheiligste Maagd, aan wie ik al mijn zorgen toevertrouwde. Alleen voor Haar stortte ik mijn hart uit en ik had nooit enige vreugde of smart die ik niet met Haar deelde. Zij beantwoordde die liefde. Zij beschermde mij, en luisterde naar al wat ik Haar vroeg. En Zij leerde mij Onze Heer lief te hebben. Ze plantte het zaad van de roeping in mijn ziel. Maar toch, omdat ik de genade niet begreep die Ze mij verleende en omdat ik me er niet om bekommerde, had ik wel eens een kleine flirt en amuseerde ik me naar hartelust. Maar toen ik blindedarmontsteking kreeg en voelde hoe ziek ik was, begon ik te denken over wat het leven feitelijk betekende, en op zekere dag toen ik alleen op mijn kamer was en er genoeg van had om in bed blijven, hoorde ik de stem van het Heilig Hart, die mij vroeg of ik helemaal aan Hem wilde toebehoren. Ik geloof niet dat het inbeelding was, want op datzelfde ogenblik merkte ik hoe ik innerlijk was veranderd. Tot dan toe was ik op zoek geweest naar de genegenheid van schepsels, maar nu verlangde ik naar God alleen. Verlicht door de genade van boven, begreep ik dat de wereld te klein was voor mijn onsterfelijke ziel en dat mijn verlangens alleen maar vervuld konden worden door de Oneindige, want de wereld en alles wat daarin is, is beperkt, terwijl mijn ziel door God toe te behoren, nooit moe zou worden Hem te beminnen en aan Hem te denken, want in Hem zijn oneindige horizonten.

Hoe kon ik dan twijfelen aan mijn roeping, terwijl ik, hoewel ik ernstig ziek was en op het punt stond te sterven, geen enkele twijfel had of ook maar iets anders verlangde? Zoals u ziet papa, heeft niemand mij beïnvloed, aangezien ik dit nooit aan iemand heb verteld en het altijd geheim heb willen houden.

Ik weet niet hoe ik Onze Heer naar behoren kan bedanken voor zo’n grote gunst, want hoewel Hij almachtig en alvermogend is en niemand nodig heeft, bekommert Hij zich toch om mij door mij lief te hebben en heeft Hij mij uitgekozen om mij tot zijn bruid te maken. Denkt u eens in tot welke waardigheid Hij mij verheft: de bruid te zijn van de Koning van hemel en aarde, de Heer der heren. O papa, hoe kan ik Hem terug betalen! Bovendien haalt Hij mij weg uit de wereld, waar zoveel gevaren zijn voor de ziel en waar de vloed van de corruptie alles overstroomt, om mij mee te nemen en met Hem te verblijven in het tabernakel waar Hij woont. Als een vijand me zou roepen om me zo’n groot goed te schenken, zou dat dan geen reden zijn hem onmiddellijk te volgen? Nu is het geen vijand, maar onze grootste Vriend en Weldoener. Het is God zelf die zich verwaardigde mij te vragen om me aan Hem te geven. Moet ik me niet haasten om het volledig offer van mezelf te brengen en om Hem niet te laten wachten? Papa, ik heb mezelf al aan Hem gegeven en ik ben bereid Hem te volgen waarheen Hij ook wil. Hoe zou ik wantrouwend en angstig kunnen zijn, terwijl Hij de Weg is, de Waarheid en het Leven?

Maar, mijn lieve papa, in alles ben ik van u afhankelijk. Het is nodig dat u ook uw toestemming geeft. Omdat u aan Lucia uw toestemming niet hebt geweigerd om met Chiro te trouwen, want u bent zo edelmoedig van hart, kan ik er niet aan twijfelen dat u mij toestemming zult geven om mij aan God te geven en omdat dit ‘ja’ vanuit uw vaderlijk hart een bron van geluk zal betekenen voor uw arme dochter. Nee, ik ken u. U bent niet in staat mij dat te weigeren, want ik weet dat u nooit geweigerd hebt om welk offer dan ook te brengen voor het welzijn uw kinderen. Ik weet hoeveel het u zal kosten. Voor een vader is er niets dat hem meer dierbaar is op de wereld dan zijn kinderen. Maar toch, lieve papa, het is Onze Lieve Heer die mij roept. Zou u me dit kunnen weigeren, terwijl Hij mij vanaf het Kruis geen enkele druppel van zijn goddelijk Bloed heeft kunnen weigeren? Het is de H. Maagd die u altijd bijstaat en die u smeekt om uw dochter om haar tot bruid te maken van haar aanbiddelijke Zoon. Kunt u me dit verzoek weigeren?

Bedenk, lieve papa, dat mijn hart wordt verscheurd bij alles wat ik u vertel. U kent mij te goed om niet te weten dat ik niet in staat ben om u zonder reden ook maar enig verdriet te doen. Maar hoewel mijn hart bloedt, moet ik Gods stem volgen; het is noodzakelijk de schepsels te verlaten waarmee de ziel zich innig verbonden voelt, om haar intrek te kunnen nemen bij de God van liefde, die het kleinste offer weet te belonen. Hoeveel te meer zal Hij dan de grotere offers belonen!

Uw dochter moet u verlaten, maar wilt u er rekening mee houden dat het niet is voor een mens, maar voor God. Ik zou dit niet gedaan hebben voor iemand anders dan voor God, die absolute rechten op ons kan doen gelden. Laat het u tot troost zijn, dat het niet is voor een mens. Na God zijn u en mijn moeder degenen van wie ik het meeste houd op deze wereld.

Bedenk ook, lieve papa, hoe kort het leven is en dat we elkaar na dit zo moeite volle bestaan verenigd zullen terugvinden in alle eeuwigheid. Dat is de reden waarom ik wil intreden in de Karmel, om mijn heil te verzekeren en dat van al degenen die mij dierbaar zijn. Uw dochter zal als Karmelietes voor het altaar altijd pleiten voor haar dierbaren die in de wereld door ontelbare zorgen worden gekweld. De Allerheiligste Maagd wil dat ik tot de Orde van de Karmel zal gaan behoren, omdat dit de eerste communiteit was die Haar hulde betoonde en haar vereerde. Zij zal niet nalaten haar dochters Karmelietessen te zegenen. Dus, papa, uw dochter heeft het beste deel gekozen. Ik zal er helemaal zijn voor God en Hij zal alles zijn voor mij. Er zal geen sprake zijn van scheiding tussen u en uw dochter. Zij die elkaar liefhebben, zijn nooit gescheiden. Dus, wanneer u bezig bent met hard werken op de boerderij, papa, wanneer u uitgeput bent door zoveel inspanning en wanneer u vermoeid bent en u zich krachteloos voelt, dan hoeft u alleen maar naar de voet van het altaar te gaan. Daar zult u uw dochter vinden, die ook alleen is bij de Goddelijke gevangene en die haar stem zal verheffen in een smeekbede om Hem te vragen uw offers aan te nemen en ook die van haarzelf, zodat Hij op zijn beurt u moed en kracht zal geven in uw werk en troost in uw verdriet. Hoe zou Hij doof kunnen blijven voor het smeekgebed van iemand die alles heeft opgegeven en die in haar armoede niemand anders heeft tot wie ze zich kan wenden? Nee, papa, God is edelmoedig, en vooral de volharding van mijn onophoudelijk gebed zal Hem er toe bewegen uw opofferingen te bekronen. Mijn moeder en broers zullen iemand hebben, die voortdurend vurige gebeden voor hen offert; iemand die hen diep bemint en die zich voortdurend geeft en opoffert voor hun behoeften naar ziel en lichaam. Ja, in het klooster wil ik de beschermengel zijn van de familie. Ook al weet ik dat ik onwaardig ben, ik hoop dat toch te worden, omdat ik altijd verenigd zal zijn met de Almachtige.

Lief vadertje, weiger mij uw toestemming niet. Moge de Allerheiligste Maagd mijn pleitbezorgster zijn. Zij zal u beter dan ik kunnen laten begrijpen dat het leven van gebed en boete waar ik zo vurig naar verlang voor mij de vervulling betekent van heel mijn ideaal van geluk in dit leven en de zekerheid van het geluk in alle eeuwigheid.

Ik weet dat de hele maatschappij mijn besluit zal afkeuren, maar dat komt omdat hun ogen gesloten zijn voor het licht van het geloof. De zielen die zij “ongelukkig” noemen, dat zijn juist de enigen die zich gelukkig prijzen, omdat zij alles vinden in God. In de wereld is er altijd vreselijk lijden. Niemand kan in alle oprechtheid zeggen “Ik ben gelukkig”. Maar wanneer je een klooster binnengaat, komen uit iedere cel woorden die oprecht zijn, want deze mensen zouden de eenzaamheid en het leven waarvoor zij gekozen hebben voor niets anders willen ruilen. Het bewijs daarvan is dat zij voor altijd in hun klooster blijven. En dat is wel te begrijpen, want alles in de wereld is egoïsme, vermetelheid en schijnheiligheid. U hebt dit ondervonden, papa, en hoe zouden we iets beters verwachten van zulke arme en ellendige schepsels?

Dus a.u.b. geef mij spoedig uw toestemming, mijn lief vadertje. “Hij die vlug geeft, geeft dubbel”. Wees edelmoedig tegenover God, die u in dit en in het volgende leven zal belonen en verplicht me niet om in de wereld te gaan leven. Ik ken het leven heel goed zoals dat in de ziel een lege plaats achterlaat die niemand anders kan vullen dan God. Het leidt dikwijls tot wroeging. Lever me niet over aan het soort corruptie zoals dat heerst tegenwoordig. Ik heb mijn besluit genomen. Zelfs al zou iemand mij nog zo’n voordelig aanbod doen, dan zou ik dat afslaan. Als het om God gaat, wie kan zich met Hem meten? Nee, ik moet mezelf gauw aan God toewijden, voordat de wereld me kan besmetten. Lieve papa, zou u me uw toestemming niet willen geven voor de aanstaande meimaand? Er is maar weinig tijd over, dat is waar, maar ik zal tot God en de Allerheiligste Maagd bidden om u de kracht te geven die nodig is om “ja” te zeggen en dat mij gelukkig zal maken. U hebt dikwijls gezegd dat u uw toestemming niet zou weigeren, omdat het voor een grote troost zou betekenen een dochter als religieuze te hebben.

Het klooster waarvoor ik gekozen heb, is dat van Los Andes. Het is het klooster dat God mij aangewezen heeft, want ik had nog nooit een Karmelietes ontmoet. Ik verzeker u dat niemand mij dit idee heeft aangepraat en ik handel niet impulsief. God wil het zo. Moge zijn aanbiddelijke wil vervuld worden.

In spanning wacht ik uw antwoord af. Intussen smeek ik Onze Lieve Heer en zijn Allerheiligste Maagd u te helpen dit offer te brengen, want zonder Hen zou ik niet de moed gehad hebben mijzelf van u te scheiden.

Heel veel lieve kusjes en knuffels van uw dochter die zoveel van u houdt,

Juana.